นโยบายของ “พักผ่อนนอนหลับ” มีเพียงข้อเดียวคือทำอย่างไรให้พี่น้องสามารถพักผ่อนนอนหลับได้อย่างผาสุก ฝันดี
การบรรลุเป้าหมายนี้ยิ่งใหญ่มาก เพราะมันเทียบได้กับการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษทีเดียว
การจะพักผ่อนนอนหลับได้อย่างผาสุกได้นั้น ก่อนอื่นพี่น้องต้อง “ท่องอิ่มพอดี ๆ” นั่นหมายความว่า พี่น้องต้องได้รับประทานอาหารครบสามมื้อ ไม่ใช่อดมื้อกินมื้อ และต้องได้กินในปริมาณที่พอเหมาะ ไม่ใช่กินมากไปจนกระทั่งเกิดกรดไหลย้อน หรือแคลลอรี่เกินจนกลายเป็นพลังงานส่วนเกินที่สะสมบริเวณพุงกะทิ
ทั้งอาหารที่รับประทานเข้าไปต้องหลากหลาย และมีคุณค่าทางโชนาการที่ครบถ้วน สะอาด ถูกสุขลักษณะ ปราศจากเคมีภัณฑ์หรือยาฆ่าแมลงเจือปน
ดังนี้ พี่น้องผู้ผลิตอาหารหรือวัตถุดิบที่จะนำมาทำเป็นอาหารจึงต้องมีความรับผิดชอบต่อพี่น้องทั้งมวล ขณะที่หน่วยงานของรัฐต้องดูแลมิให้มีการใช้เคมีภัณฑ์หรือยาฆ่าแมลงหรือสารอันตรายปนเปื้อนในวัตถุดิบที่จะนำมาใช้เป็นอาหาร กระทรวงบำรุงสุขภาพ และกระทรวงห่วงโซ่อาหาร จึงมีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้
การไม่ใช้เคมีภัณฑ์หรือยาฆ่าแมลงนี้ แม้จะทำให้ภาครัฐต้องเสียรายได้จากภาษีอากรไปบ้าง แต่มันคุ้มกับการที่พี่น้องประชาชนชาวเราจะได้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ท้องอิ่มอย่างสบายใจ สามารถนอนหลับฝันดีได้อย่างแท้จริง จึงสอดคล้องกับวินัยทางการเงินการคลังที่มีเป้าหมายปลายทางคือความยั่งยืน
สำหรับพี่น้องที่กำลังผลิตหรือขายเคมีภัณฑ์และยาฆ่าแมลงสามารถใช้ช่องทางนี้สรรสร้างงานวิจัยและนวัตกรรมใหม่ ๆ ที่ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของพี่น้องและสรรพสัตว์ทดแทนเคมีภัณฑ์และยาฆ่าแมลงได้ เรามีเงินกองทุนมากมายหลายกองสำหรับรองรับงานวิจัยเหล่านี้ รางวี่รางวัลก็มีให้ แต่ถ้าท่านไม่พัฒนาตนเอง ก็ถือว่าท่านไม่สนใจใยดีต่อชีวิต สุขภาพ และการพักผ่อนนอนหลับได้อย่างผาสุกของผู้อื่น พี่น้องก็จะไม่สนับสนุนสินค้าของท่าน และท่านก็คงจะต้องจากไปตามกลไกของตลาด
การออกกำลังกายที่เหมาะสมและเพียงพอเป็นอีกทางหนึ่งที่จะทำให้พี่น้องพักผ่อนนอนหลับได้เต็มที่ การจัดสรรเวลาทำมาหากินไม่ว่าจะเป็นภาครัฐหรือภาคเอกชนจึงต้องคำนึงถึงปัจจัยนี้ด้วย เราจะสนับสนุนเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องเป็นราว
นอกจากท้องต้องอิ่มอันเป็นเรื่องทางกายภาพแล้ว การจะนอนหลับฝันดีได้อย่างผาสุกต้องมี “จิตใจที่เป็นสุข” ด้วย ความเครียดทำให้จิตใจของพี่น้องไม่เบิกบานแจ่มใส แล้วจะนอนหลับอย่างมีความสุขได้อย่างไรกันเล่า
การกำจัดความเครียดให้แก่พี่น้องจึงเป็นเรื่องสำคัญ “การไม่มีรายได้” หรือมีรายได้น้อยจนไม่พอที่จะทำให้ท้องอิ่มนี่เป็นความเครียดอย่างหนึ่ง แก้ได้ด้วยการที่ทำให้พี่น้องมีความสามารถในการหารายได้ตามความถนัดความชอบของแต่ละคน กระทรวงอนาคตของชาติจึงมีบทบาทสำคัญยิ่งในเรื่องนี้ กระทรวงนี้ต้องทำให้พี่น้องซึ่งเป็นอนาคตของชาติมีความใฝ่รู้ กระตือรือล้นที่จะพัฒนาความรู้ความสามารถและทักษะในการดำรงชีวิตตามความถนัดของแต่ละบุคคล แทนการสร้างให้ลูกหลานของพี่น้องมีความรู้ความสามารถเชิงเดี่ยวสายวิทย์ สายศิลป์ หรือสายช่าง อย่างที่ทำต่อ ๆ กันมาเป็นสิบ ๆ ปี ซึ่งไม่สอดคล้องกับทิศทางการหารายได้แห่งอนาคตกาลที่ division of labor กลายเป็นความทรงจำที่จืดจางลงไปทุกที
กระทรวงการพัฒนาความสามารถในการทำงานเป็นอีกหน่วยงานหนึ่งที่ต้องทำให้พี่น้องตระหนักว่าทุกงานทุกอาชีพมีศักดิ์ศรี ไม่มีอาชีพใดต่ำต้อยด้อยค่ากว่าอาชีพใด เพราะทุกอาชีพล้วนพึ่งพาอาศัยกัน ศัลยแพทย์ฝีมือเลิศยังคงต้องกินข้าวที่คนขายอาหารทำขาย ยังต้องตัดผมกับช่างตัดผม ลางทีอาจต้องขึ้นแท็กซี่เพื่อเดินทางไปยังจุดหมายปลายทาง ฯลฯ นอกจากนี้แล้ว กระทรวงนี้ยังต้องร่วมกับกระทรวงอนาคตของชาติส่งเสริมการพัฒนาอาชีพใหม่ ๆ ที่สอดคล้องกับโลกอนาคตด้วย
…
ข้าพเจ้าจำนโยบายและวิธีการไปสู่เป้าหมายของพักผ่อนนอนหลับได้เพียงเท่านี้เนื่องจากต้องตื่นเพราะธรรมชาติเรียกร้อง
ถ้าฝันใหม่แล้วต่อเนื่องกับเรื่องเดิมนี้ จะมาเล่าให้ฟังต่อไป.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น